Rozwój oferty dla mieszkańców m.st. Warszawy w zakresie wsparcia, profilaktyki wskazującej i selektywnej, działań postrehabilitacyjnych i readaptacyjnych w obszarze przeciwdziałania narkomanii

Grupa docelowa
Adresatami programu są osoby pełnoletnie, które ukończyły terapię uzależnień bądź są w trakcie ambulatoryjnej terapii i uzyskały rekomendację zespołu terapeutycznego lub terapeuty prowadzącego. Pierwszeństwo w przyjęciu do programu osoby w najtrudniejszej sytuacji rodzinnej, socjalnej, mieszkaniowej lub zdrowotnej. Osoby opuszczające ośrodki rehabilitacyjne lub podejmujące ambulatoryjną terapię są bardzo często pozbawieni wsparcia osób bliskich, nie posiadają stałego miejsca zamieszkania oraz maja wiele problemów w sferze emocjonalnej i psychologicznej. Samo ukończenie terapii nie pozwala im zaspokoić podstawowych potrzeb. Rodziny i bliscy tych osób potrzebują czasu i przestrzeni na odbudowanie relacji lub ponowne nawiązanie relacji i budowanie zaufania. Czas pobytu w mieszkaniu readaptacyjnym to czas na odbudowie relacji z bliskimi, uporządkowanie sytuacji prawnej, złożenie wniosku o lokal z zasobów miasta st. Warszawy. Osoby po ukończeniu terapii mają nadzieję na unormowanie sytuacji socjalnej dzięki utrzymywaniu abstynencji, jednak zafunkcjonowanie na rynku pracy i korzystanie z przysługujących praw oraz wywiązywanie się z codziennych obowiązków wymagają intensywnego procesu reintegracji pod katem podjęcia aktywności zawodowej, normalizacji sytuacji materialnej i prawnej. Osoby opuszczający ośrodki i kończący terapię często są przekonani, że utrzymywanie abstynencji pozwoli im osiągnąć sukces w życiu, jednak po podjęciu często pierwszej pracy w życiu, niski poziom umiejętności zawodowych, niskie zarobki powodują że pierwszy poważny kryzys pojawia się w 2-3 miesiącu po zakończeniu terapii, związany nie tylko z utrzymywaniem abstynencji ale również z trudnościami związanymi ze znalezieniem wsparcia wśród osób nie używających substancji psychoaktywnych, trudności w relacjach z bliskimi i utrzymaniu zatrudnienia, podporządkowania się codziennej rutynie, braku umiejętności organizowania bezpiecznego czasu wolnego.